bazen öyle bir hal alıyor ki gözlerin
bugünkü de öyleydi.

derin ki nasıl.

taa en dipleri görüyorum sanki.

etraf yeşilse, güneşli ve hafif gölge

fil ve mezarlık

seni düşünüyorum
kocaman koltuğunda oturuyorsun
yaza meydan okur bir bahar gününde
yüzün pencereye dönük elinde bir defter
pencereden bakıyorsun yeni silinmiş
bir fil çiziyorsun, öncekilerin yanına
yine bakıyorsun ara ara pencereden dışarı.
belki biraz dalgın, kesin ışıl ışıldır gözlerin.
 belki gün ışığı vuruyordur bulutlara o ara
 belki mezarlığa derin gölgeler inmiştir.