karşılaşma 1

belediye durağında oturuyordum.
-öğrenci misin?(bana diyebileceğine ihtimal vermedim) bayan, öğrenci misin?
şaşırdım. -evet..
-benim oğlan da öğrenci, kütahya'da..dört yıllık mı?
-evet. aslında bitirdim, yükseğini yapıyorum.
-sen kurtardın..yani kurtardın sayılır. benim çocuk diyor baba çok zor. öğretmen çok hızlı konuşuyomuş. yazamıyomuş.ders notları da fotokopiden parayla alınıyormuş..bakalım geleyim baba da polislik sınavına gireyim diyor. en iyisi polislik yaw. devlette çalışıyosun oh ekmek elden su gölden..beşiktaş'a mı?
-hı
-geldi senin araba
-peki iyi günler
-iyi günler
yolda düşündüm. ne kadar rahat konuşmaya başladı diye. insan durup dururken herhangi biriyle konuşmaya başlayabilir mi acaba? ben başlayamam. acaba sadece paylaşmak mı istedi çocuğunun derdini aynı dertten müzdarip olma potansiyeli olabilecek bir insanla? ben. bilmiyorum.
belki de sadece sıkılmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder