uyku konmadı gözlerime. gelmesini bekleyip durdum. gelsin de uykum içimdekileri alsın, götürsün fırat'ın balkıyan laciverdine atsın istedim. gelmedi. gelip de kanatlarına alıp kaçıramadı göğsümde taş gibi kalmış duran kalbimin ağırlığını.
bir yeşil tufan'dan, nalan barbarosoğlu
fırat'a karışan öyküler
o kadar acı ki. hissettiğim herşey turistik kalıyor onun acısı yanında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder