Hiç ses yok.
Azıcık rüzgar bir de daha dökülmemiş yaprakların hışırtısı.
Saçlarım.
İyice hafif kızıla çalan açık kestaneye döndüler artık. Gözümün önüne önüne tel tel uçuyorlar yavaşça. rüzgarla. Zaman yine durmak üzere.
Bir yandan da kirpiklerime vuran güneşin pırıl pırıl haleleri. Arada bir de nefesime karışan mis gibi limon çiçeği kokusu.
Hayat! Ne güzelsin böyle bir zamanda.
Su titriyor. rüzgara kapılmış.çimlerin üzerinde sürüklenen yapraklar.
tüm yavaşlığıyla seyrediyorken dünya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder